De kerken zijn niet meer vol te krijgen maar de muziek die
geschreven is ter ere van God brengt nog altijd mensenmassa’s op de been -
zeker als die geschreven is door de grote Bach. Dat merkte Ton Koopman,
oudemuziekcoryfee, toen hij deze week met The Amsterdam Baroque Orchestra &
Soloists in Eindhoven optrad. Jong en oud zat bijeen in een vrijwel uitverkocht
Muziekcentrum: actieve luisteraars, die in de pauze druk discussieerden over de
drie cantates op het programma, over de stemmen van de solisten en het
samenspel van koor en orkest.
Dat lijkt zich nog steeds te verfijnen, met spannende
kleurnuances en tegendraadse ritmes. Die geeft Koopman geen extra gewicht maar
hij verweeft ze bijna terloops in de melodielijnen, als net iets feller
gekleurde draden in een antiek wandtapijt. Wonderlijk: door die terloopsheid
van de accenten wordt de uitvoering nog indrukwekkender.
Voor de pauze was er een bescheiden bezetting van strijkers,
houtblazers en basso continuo – het orgel en de cello die het fundament legden
onder de zangpartijen. In de cantates Du Hirte Israel, höre zongen de tenor
Jörg Dürmüller en de bas Klaus Mertens met mooi contrasterende stemmen: de
tenor met een ijle, soms kwetsbare schoonheid en de bas met sonore autoriteit.
Spannend: in het orkest was geen trompet te bekennen maar de sopranen in het
koor priemden als hoge koperblazers boven de strijkersklank uit. In Wachet auf,
ruft uns die Stimme voegde Johannette Zomers sopraan zich bij de solisten. Zij
past in klank en opvatting bij de club van Koopman: ze verheft haar stem niet
maar lijkt zo uit het koor te stappen. Alleen haar lenige hoogte en haar beheersing
van een goed gedoseerde klank verraadden haar solistische kwaliteiten.
Na de pauze werd het orkest versterkt met een keur aan blazers
voor de beroemdste cantate op het programma, Jesus bleibet meine Freude. De alt
Maarten Engeltjes leek met zijn hemelse aria uit een andere wereld, ver hier
vandaan, te komen. De trompettist blies zijn warmste noten, de solovioliste
dartelde om de stem van Johannette Zomer heen.
Je hoeft geen gelovige te zijn om uit Bachs wringende tonen
de pijn uit de tekst na te voelen of de euforie van de eerlijke liefde. Als die
zo overtuigend worden ontsloten als door Ton Koopman, ligt de hemel voor je
open.
Bach. Johannette Zomer, Maarten Engeltjes, Jörg Dürmüller, Klaus Mertens, The Amsterdam Baroque Orchestra & Choir o.l.v. Ton Koopman. Eindhoven, Muziekgebouw, 16/1. Tournee: Enschede, Utrecht, Amsterdam, La Chaux-de-Fonds (Zwitserland).
de Volkskrant, 18 januari 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten