Nino Gvetadze, soliste in Rachmaninovs Tweede pianoconcert
Zomerconcerten Concertgebouw
Kyriakides, Rachmaninov, Tsjaikovski. Nino Gvetadze,
JeugdOrkest Nederland o.l.v. Jurjen Hempel. Amsterdam, Concertgebouw, 2/8.
Rachmaninovs Tweede pianoconcert gesneden koek?
Tsjaikovski’s Zesde een voorspelbare tearjerker? Het JeugdOrkest Nederland
(JON) liet horen wat er gebeurt als je voor het eerst ervaart hoe je samen met
80 anderen één wordt met de machtige pianoklanken waarmee Rachmaninov zijn
concert inzet en hoe je aan het slot van Tsjaikovski’s symfonie de haartjes op
je armen overeind voelt komen als de contrabassen hun zachte pizzicatonootjes
plukken.
In de serie Zomerconcerten van het Concertgebouw hingen de
veertien- tot twintigjarige strijkers van het orkest diep in de snaren, bliezen
de koperblazers overmoedig en soms een graadje te hard en gaven de slagwerkers
een staaltje van verrassend gevorderd vakmanschap. De Grote Zaal zat afgeladen
vol met ouders, neefjes en nichtjes maar ook met liefhebbers van de
verwachtingsvolle sfeer die er rond een optreden van gepassioneerde jonge
musici hangt.
Natuurlijk beheersen die nog niet de kneepjes van een
evenwichtig verdeelde orkestklank maar dirigent Jurjen Hempel hield ze scherp
en tilde ze met nauwkeurig gekozen tempi en een heldere slag naar een verrassend
hoog niveau. Hempel is een kenner van nieuwe muziek en ongetwijfeld was hij
degene die met het idee kwam het concert te openen met Nerve, een nieuw werk
van Yannis Kyriakides, geschreven in opdracht van het JON. Op twee
projectieschermen boven het podium verschenen teksten als ‘love watching tennis
because they make many – in my profession there is no room for error’, subtekst
voor muziek die het bonkend hart van musici verklankt en de gierende angst voor
een optreden én een verrassende weg baande naar Rachmaninovs Tweede
pianoconcert.
De soliste Nino Gvetadze, een van de interessantste jonge
pianistes van dit moment, veerde op lastige momenten mee met het orkest maar
inspireerde de musici vooral door de lange concentratiebogen waarmee ze een heel
concertdeel omspande. De warmte van haar akkoorden en de zangerige toon waarmee
ze een eenvoudig melodietje laat gloeien en glanzen werkten aanstekelijk.
Vanavond speelt ze opnieuw in de serie Zomerconcerten, nu met het Aviv Kwartet
in een programma met werken van Schumann, Borodin en Debussy.
Biëlla Luttmer
de Volkskrant, 4 augustus 2012
Geen opmerkingen:
Een reactie posten