Opera
Giacomo Puccini: Tosca. Solisten, Groot Omroepkoor, Vocaal Talent Nederland, Radio Filharmonisch Orkest o.l.v. Pinchas Steinberg. Amsterdam, Concertgebouw, 19/5.
In Puccini’s Tosca gaat het er zelfs voor operabegrippen heftig aan toe. Die spanning zit in het orkest, waar de eerste akkoorden je al van je stoel blazen, in de aria’s die woelen in hersenregio’s ver weg van het bewustzijn, en in het verhaal. Dat is naargeestiger dan een griezelfilm van Hitchcock.
Voor de Tosca die in concertvorm in de ZaterdagMatinee ging, kwam daar een organisatorische horror bij. Al bij de voorbereiding waren er tenoren, bassen en baritons omgevallen en uiteindelijk net op tijd vervangen. Totdat de ster van de voorstelling, Violeta Urmana, de avond voor het concert afbelde. Met spoed kon Cellia Costea worden ingevlogen, een Roemeense sopraan die eerder bij de Nederlandse Opera in Mozarts ‘Figaro’ had gestaan. Ze had 20 minuten om met de dirigent de tempi door te nemen, een slok water te nemen en in haar avondjurk te stappen. Een halfuur later dan gepland kon de Matinee toch nog van start gaan.
Costea begon wat braaf aan haar vertolking van de rol van jaloerse zangeres die in elke vrouw op het doek van haar schilder Cavaradossi een rivale ziet. Toen er echt gevaar dreigde en ze hoorde hoe Mario Cavaradossi door de sadistische politiechef Scarpia wordt gemarteld, kreeg haar Tosca reliëf. Geholpen door de onderstroom die Puccini in de strijkerspartijen heeft gelegd maakte ze haar verscheurdheid voelbaar. Na haar subliem gezongen aria ‘Vissi d’arte, vissi d’amore’ lag de Grote Zaal van het Concertgebouw aan haar voeten.
Ook de mannelijke hoofdrollen van Cavaradossi (Giorgio Berrugi) en Scarpia (Carlos Almaguer) waren formidabel bezet. Berrugi heeft een stem die als een laserstraal door het orkestgeluid heen klieft. Als hij met de dood voor ogen naar de sterrenhemel kijkt en zijn laatste aria zingt, weet hij echt te ontroeren. De donderkracht van Almaguer lijkt gemaakt voor de rol van Scarpia. Hij kreeg stevig weerwoord van het Groot Omroepkoor en de jonge zangers van Vocaal Talent Nederland.
De man die alles bij elkaar hield was Pinchas Steinberg, operadirigent van statuur. Met heldere gebaren en lenige tempi stuurde hij het Radio Filharmonisch Orkest door de partituur.
Hulde aan Steinberg, Costea, Berrugi en Almaguer. En aan Mauricio Fernández, verantwoordelijk voor de casting in de Matinee, die de trein op de rails wist te houden.
Wie de smaak te pakken heeft en een geënsceneerde Tosca wil meemaken kan in mei 2013 bij Opera Zuid terecht.
Biëlla Luttmer
de Volkskrant, 21 mei 2012
Geen opmerkingen:
Een reactie posten